To jedna z form krzyża, znana z czasów i wyznań przedchrześcijańskich. Obecnie akceptowana w Kościele katolickim jako symbol chrześcijan. Zwany jest krzyżem słonecznym – pierwotnie symbolizował słońce. Krzyż celtycki najbardziej rozpowszechniony jest w rejonie Wysp Brytyjskich, także wśród obecnych chrześcijan celtyckich. Pojawia się jednak także u Słowian.
Jak wygląda krzyż celtycki?
Krzyż celtycki jest czteroramienny, wpisany w okrąg. W formie zmodyfikowanej przez chrześcijan ramiona krzyża wychodzą nieco poza obręb okręgu i przypominają krzyż łaciński (ten właściwy chrześcijanom).
krzyż celtycki, źródło: Pixabay
Gdzie występuje krzyż celtycki?
Na Wyspach Brytyjskich, zwłaszcza w Kornwalii i Walii zachowały VIII-wieczne i nieco późniejsze się wysokie krzyże (tzw. high cross), czyli rzeźby wyglądające jak krzyż na postumencie. Niektóre z nich ozdobione są symbolami runicznymi. Jednym z najsłynniejszych jest Cross of Kells.
Krzyż celtycki wykorzystany został na jednopensowej monecie w Wielkiej Brytanii, reprezentując tam Irlandię. Ponadto odwołują się do niego organizacje nacjonalistyczne i rasistowskie jako symbol oporu, a także walki mniejszości o niepodległość. Rodzimowiercy i neopoganie wykorzystują krzyż celtycki w pierwotnym znaczeniu. To także popularny talizman czy wzór tatuaży. W ezoteryce oznacza symboliczny most do innego świata, pozwala odzyskać pewność siebie, chroni przed chorobami, dodaje noszącemu energii i wytrwałości.
Symbol jest zakazany w Niemczech, gdzie uznano go za znak neofaszystowski.
Krzyż to jeden z najstarszych symboli, znanym w starożytnych religiach, popularny również w czasach współczesnych. Najczęściej wiązano go z jakąś formą kultu przyrody, od ognia, słońca lub życia począwszy. Często jest używany jako element herbu.
Skąd wziął się symbol krzyża?
Przedmioty w kształcie krzyża znaleziono w każdym zakątku świata, powstały zapewne niezależnie od siebie, co wskazuje na silne zakorzenienie tego symbolu w świadomości człowieka. W starożytnym Egipcie znany był krzyż anch z pętlą u góry. Oznaczał on życie. W Persji i na terenie Indii przyjmował kształt swastyki i symbolizował ogień, a w Rzymie Juliusz Cezar umieścił go na monecie ze swoją podobizną. Znali go także Celtowie i Słowianie, na długie lata przed przyjęciem chrześcijaństwa. Pojawiał się on w formie sześcio- lub ośmioramiennej, czasem wpisywany był w okrąg jako tzw. krzyż słoneczny. Symbolizował równowagę wszechświata i związany był z siłami natury. W chrześcijaństwie motyw krzyża zaczął pojawiać się około II/III w. n.e. Dopatrywano się podobieństwa krzyża do różnych rzeczy np. postawy modlitewnej. Wcześniej popularniejszym motywem była ryba. Krzyż rozwijał się na przestrzeni wieków i dopiero po soborze trullańskim w 692 r. ustalono pierwszą pierwotną wersję krucyfiksu, czyli krzyża z osobą Chrystusa na nim.
Jak wygląda symbol krzyża?
Najprostsza forma krzyża to dwie linie, przecinające się zwykle pod kątem prostym. Poprzeczka zwykle jest krótsza, część pionowa – dłuższa. Taki krzyż jest właśnie symbolem chrześcijan, nazywany jest krzyżem łacińskim. Istnieje jednak około 400 rodzajów krzyża, poniżej zostały przedstawione najbardziej popularne formy symbolu.
Krzyż Anch, źródło: Pixabay
Anch – krzyż używany w Egipcie, krzyż zakończony pętlą u góry.
Krzyż celtycki, źródło: Freepik
Krzyż celtycki – wpisany w okrąg, ale wychodzący ramionami poza jego obręb.
Krzyż słoneczny, źródło: WikimediaCommons
Krzyż słoneczny – jest zamknięty w okręgu.
Krzyż jerozolimski, źródło: Wikipedia
Krzyż jerozolimski – posiadający nad i pod poprzeczką małe krzyże; krzyż „główny” jest zakończony prostopadłymi liniami.
Krzyż prawosławny, źródło: Freepik
Krzyż prawosławny – charakterystyczny z powodu drugiej poprzeczki umieszczonej pod tą właściwą i trzeciej tabliczki, założonej ukośnie na dole.
Krzyż papieski, źródło: Wikipedia
Krzyż papieski – z trzema poprzeczkami. Jest krzyżem liturgicznym, używanym tylko w obecności papieża.
Swastyka, źródło: Freepik
Swastyka – krzyż z „połamanymi” ramionami, po II wojnie światowej kojarzony z nazizmem; w wierzeniach przedwedyjskich – symbol szczęścia.
Krzyż św. Piotra, źródło: Pixabay
Krzyż świętego Piotra – krzyż łaciński, ale „do góry nogami”. Symbol męczeńskiej śmierci świętego Piotra.
Krzyż św. Andrzeja, źródło: Pixabay
Krzyż świętego Andrzeja – skośny, przypominający „X”
Krzyż maltański, źródło: Pixabay
Krzyż maltański – stworzony jakby z czterech grotów strzał, skierowanych do środka.
Gdzie można spotkać symbol krzyża?
Ze względu na swój charakter najczęściej występuje on w sztuce sakralnej: rzeźbach czy obrazach w świątyniach. Zdobi szczyty kościołów katolickich i prawosławnych. Stanowi częsty element flag narodowych m.in. Danii, Norwegii, Szwecji, Islandii,Finlandii, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii czy Gruzji. Krzyż jest także symbole organizacji i zakonów np. Czerwonego Krzyża, Zakonu Maltańskiego.
Symbole pneumatyczne oznaczają elementy służące do napędzania i sterowania, najczęściej w silnikach. Części pneumatyczne są obecne bardzo szeroko znane i używane w różnych gałęziach przemysłu m.in. górnictwie, budownictwie, kolejnictwie. Napęd pneumatyczny wykorzystuje do działania sprzężony gaz, zazwyczaj jest to powietrze. Poniższe oznaczenia pneumatyczne możemy znaleźć na elementach urządzeń służących do:
napędu maszyn transportowych,
zamykania i otwierania np. okien i drzwi,
napędu hamulców (w motoryzacji),
napędu narzędzi ręcznych,
zasilania uchwytów obróbkowych,
napędu zaworów regulacyjnych.
Jak wyglądają symbole pneumatyczne?
Symbole podstawowe i symbole funkcjonalne
Wśród symboli podstawowych możemy wyróżnić: przewód (kreska pozioma), przewód sygnału sterowania i odprowadzania przecieków (kreskach przerywana), obrysowanie dwóch lub więcej symboli elementów funkcjonalnych stanowiących zespół (kreska przerywana – dłuższe i krótsze kreski), elementy mechaniczne (linie równoległe).
Symbole podstawowe i funkcjonalne
Do symboli funkcjonalnych należą: kierunek przepływu czynnika pneumatycznego (trójkąt równoboczny), ruch prostoliniowy, kierunek przepływu przez zawory i kierunek przepływu ciepła (strzałka prosta lub ukośna), ruch obrotowy (strzałki łukowate), zmienność lub nastawialność pompy, sprężyny itd. (strzałka ukośna w górę), element lub przewód elektryczny (linia pozioma z prostopadłą pionową poprzeczką), zamknięcie kanału lub odcięcie drogi przepływu ( linie prostopadłe), oddziaływanie elektryczne (linie ukośne), wskaźnik temperatury (koło połączone z linią)., napęd główny (M), sprężyna (linie zygzakowate), dławienie czynnika roboczego (łuki), miejsce dla uproszczonego zaworu zwrotnego (kąt 90 stopni).
Przewody i łączniki:
Przewody i łączniki
W tej części znajdziemy głównie przykłady połączeń przewodów, skrzyżowań, przewód giętki, odpowietrzniki (ciągły, chwilowy i o zadanej wartości), drogi wylotowe powietrza – nie przystosowane do łącznika i z łącznikiem, szybkozłączki, oraz łączniki kątowe.
Mechanizmy i sposoby sterowania:
Mechanizmy i sposoby sterowania
W tej kategorii znajdziemy kolejno: symbole sposobów sterowania, tłoczysko (poruszające się liniowo), wał (ruch obrotowy), zapadkę o dwóch kierunkach działania (do utrzymywania stałej wartości siły), blokadę jednokierunkową (do blokowania urządzenia), przerzutkę o dwóch kierunkach działania (zabezpieczenie przed zatrzymaniem w martwym położeniu).
Symbole sterowania:
Symbole sterowania, ułożone kolejno podgrupami
Największą i najważniejszą grupę stanowią symbole sterowania. Pierwszy z nich to symbol ogólny, następnie wciskany i wyciągany (z jednym kierunkiem działania). Następny to przycisk wciskany i wyciągany, o dwóch kierunkach działania. Kolejny, w kształcie prostokąta zakończonego okręgiem, to dźwignia. Następne dwa to pedał jedno i dwukierunkowy.
Kolejną podgrupą są sterowania mechaniczne. Tu znajdziemy: dwa popychacze, sprężynę i dwie rolki (dwu i jednokierunkową). Symbole rolek przyjmują formę prostokątów połączonych z prostokątami zakończonymi okręgiem. Dwukierunkowy kończy się kropką, jedno - ramieniem.
W następnej podgrupie mamy sterowanie elektryczne. Należą do niej: elementy elektryczne liniowe – z jedną cewką, z dwoma cewkami i z dwiema cewkami, ale o różnych charakterystykach. Ostanie w tej grupie są: silnik elektryczny i element piezoelektryczny.
Przedostatnią podkategorię stanowi sterowanie bezpośrednie, gdzie znajdziemy sterowanie za pomocą ciśnienia – ogólne, przez wzrost i przez spadek ciśnienia pneumatycznego oraz dwa elementy sterownicze ze wspomaganiem. Końcowe trzy symbole to sterowanie różnicowe, wewnętrzna i zewnętrzna droga sygnału sterującego (chodzi o sterowanie zaworem poprzez ciśnienie własne czynnika płynącego przez zawór).
Ostatnia podgrupa to sterowanie pośrednie, czyli za pomocą zaworu pomocniczego. Tutaj mamy pięć symboli: sterowanie z wykorzystaniem wzrostu ciśnienia pneumatycznego w sterowaniu jednostopniowym, przeciwne do niego sterowanie z wykorzystaniem spadku ciśnienia, sterowanie dwustopniowe np. przy użyciu ciśnienia i elektromagnesu z zewnętrznym zasilaniem, kolejny wariant ma zasilanie wewnętrzne, a ostatni cechuje się sterowaniem dwustopniowym, ale ciecz sterująca wyprowadzana jest na zewnątrz zaworu.
Gdzie znajdują się symbole pneumatyczne?
Oznaczenia te spotykają przede wszystkim specjaliści zajmujący się elektrotechniką. Znajdziemy je na urządzeniach wykorzystywanych przez branżę kolejową, górniczą oraz samochodową.
Celtowie byli ludem żyjącym w epoce żelaza na terenie Wielkiej Brytanii i Europy Zachodniej. Z ich pogańskiej kultury wywodzi się szereg symboli, które dziś stały się częścią symboliki irlandzkiej.
Jak wyglądają i co znaczą symbole celtyckie?
Awen
Symbol awen
Ten znak, składający się z trzech promieni odchodzących od trzech kropek umieszczonych w okręgu, oznacza iskrę, oświecenie. Istnieją różne interpretacje znaczenia promieni. Prawdopodobnie oznaczają one ciało, umysł i duszę bądź niebo, ziemię i powietrze. Awen to także znak świadomości istnienia i inspiracji prawdą, która staje się widoczna dla otwartych umysłów.
Wilk
Wilk, źródło: Freepik
Symbol wilka oznacza lojalność, inteligencję, niezależność i przebiegłość. Niesłusznie widzi się w nim agresywne i krwiożercze zwierzę. Za wszelką cenę unika on walki, a jako symbol utożsamiany jest z jednostką niezależną, ale społeczną i współczującą. W celtyckiej symbolice jest źródłem mocy księżycowej. Celtowie utożsamiali go z ogromną wiedzą, widziano w nim sprzymierzeńca i obrońcę.
Cernunnos
Obrazowane jako postać ludzka z rogami jelenia bóstwo, czczone przez Celtów w epoce żelaza. Niewiele o nim wiadomo, natomiast zachowały się jego wizerunki na przedmiotach kultu w całej Europie.
Kocioł
Kocioł, źródło: Pixabay
Był to bardzo często używany przedmiot w życiu codziennym Celtów. Gotowano w nim, stosowano do transportu wody i mycia, a także do praktyk religijnych.
Jako symbol oznaczał odrodzenie. Był atrybutem bogini Ceridwen, która w kotle gotowała magiczny napój dla własnego syna. Był on bowiem najbrzydszym człowiekiem na ziemi, a dzięki napojowi miał zyskać szacunek ludzi i mądrość.
Triskelion
Nazwa „triskelion” oznacza trzy nogi i pochodzi z greki. Sam symbol używany był już w neolicie. W Irlandii znany przez ponad 2500 lat. Został na nowo odkryty w czasach nowożytnych, w kręgach druidycznych w XIX wieku i we Francji w 1914 roku, głównie w pismach nacjonalistycznych.
Triskelion, źródło: Pixabay
Triskelion wygląda jak trzy linie, zwinięte w formie ślimaka, odchodzące ze wspólnego środka w trzy strony. Jednoznaczna symbolika nie istnieje, wynika to z faktu, że druidzi przekazywali sobie wiedzę ustnie. Najpopularniejsze znaczenia to: dynamizm, życie, upływ czasu – trzy etapy rozwoju człowieka, trzy żywioły: ogień, ziemia, woda oraz trzy światy: żywych, umarłych i ducha.
Krzyż Brygidy
Krzyż św. Brygidy. źródło: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:St_Brigid.png
W tradycji uznaje się go za symbol św. Brygidy i jednocześnie bóstwa celtyckiego o tym samym imieniu. Być może pogańska bogini i święta były jedną postacią, a może tylko jedna z nich istniała? Tego nie dowiedziono. Istnieje jednak krzyż, który tradycyjnie jest wyplatany w 1 lutego w Irlandii w dniu św. Brygidy z Kildare. Święto oznacza koniec zimy. Krzyż ten jest równoramienny i tkany ze słomy lub siana. W pogańskiej kulturze wieszano go na drzwiach i oknach, żeby chronić mieszkańców od szkód.
Triquetra
Triquetra, źródło: Freepik
Symbol złożony z okręgu i trzech wrzecionowatych kształtów, zazębiających się i ułożonych w trzy strony. Wywodzi się z kultu pogańskiego. Używano go jako ornament w rękopisach lub ozdobę przestrzeni. W symbolice chrześcijańskiej w formie triquetry przedstawia się Trójcę Świętą.
Krzyż celtycki
Krzyż celtycki, źródło: Freepik
Ten charakterystyczny krzyż – przypominający kształtem łaciński, ale umieszczony w okręgu – na początku symbolizował słońce. Był jednym z najstarszych symboli ludzkości. Uznawano go za atrybut Odyna, symbol ten znali też wschodni Słowianie. Krzyż celtycki z czasem przejęli chrześcijanie.
Symbol występuje na jednopensowej monecie z 1996 r. Oznacza Irlandię Północną.
Węzeł Dary
Węzeł Dary, źródło: Freepik
To celtycki symbol siły, ukazywany w formie splotu linii, które nie mają ani początku, ani końca. Oznacza siłę i władzę przez analogię do korzeni dębu, które są podobnie silnie splątane. Słowo „Dara” pochodzi od irlandzkiego „doire” – „dąb”. Drzewa w mitologii irlandzkiej stanowiły bramę do innych światów, z których najsilniejszy był właśnie dąb.
Kondensator to element elektryczny lub elektroniczny. Składa się z dwóch przewodzących okładzin, rozdzielonych izolatorem. Gromadzi on ładunki elektryczne i energię elektryczną. Głównymi parametrami oznaczanymi w kondensatorach jest pojemność i napięcie.
Jak wyglądają oznaczenia kondensatorów?
Kondensatory oznaczane są za pomocą alfanumerycznego kodu (kombinacji cyfr i liter). Pojemność oznacza się w formie trzech cyfr, gdzie pierwsza i druga to cyfry znaczące, trzecia – mnożnik wskazuje ona także na liczbę zer występujących po dwóch pierwszych cyfrach. Mnożniki zastępują przecinki. Są nimi litery: p, n, µ, m. Przykładowe zapisy:
napis 47 oznacza 4,7pF
napis 470 oznacza 47pF
napis 471 oznacza 470pF
Dodatkową literą można oznaczyć napięcie znamionowe w kondensatorze. Konkretne wartości napięcia odpowiadają innym literom:
a – 63 V
b – 100 V
c – 160 V
d – 250 V
e – 400 V
f – 630 V
h – 1000 V
i – 1600 V
m – 25 V
l – 40 V
brak litery – 500 V
Dla odróżnienia dużą literą oznacza się tolerancję. Przykłady liter:
E 0,005
L 0,01
P 0,02
W 0,05
B 0,1
C 0,25
D 0,5
F 1
G 2
Kondensator
Oznaczenia te wypisane są na kondensatorach. Górna wartość oznacza zwykle pojemność, dolna lewa – tolerancję, dolna prawa – napięcie.
Tarot (inaczej tarok) to talia specjalnych 78 kart, służących do wróżenia. Występuje w dwóch częściach, znanych jako Małe i Wielkie Arkana. Te pierwsze składają się z 56 kart, drugie – z 22 sztuk. Najbardziej znane talie kart tarota pochodzą już z XV wieku, m. in. talia Viscontich-Sforców i Viscontich Brera-Brambilla. Wówczas służyły one do gry w triumphi, a dopiero w wieku XVIII zaczęto oddzielać karty służące do gry w taroka od tych przeznaczonych do wróżenia. Na ezoteryczną interpretację kart tarota, znaną dzisiaj, największy wpływ miała grupa francuskich i angielskich okultystów z przełomu XIX i XX wieku. Talie opracowane w XX wieku w większości bazują na kabale. Uczniowie Carla Gustava Junga używali tarota w psychoanalizie.
Jak wyglądają symbole na kartach tarota?
Wśród kart tarota można wyróżnić: Małe Arkana, Wielkie Arkana, Karty Dworskie, Miecze, Buławy, Kielichy i Denary. W Małych Arkanach znajdują się cztery kolory: Denary, Buławy, Kielichy i Miecze i Karty Dworskie. Każdy kolor składa się z 14 kart. W Wielkich Arkanach mamy zbiór 22 sytuacji, postaci i ich ról z ludzkich doświadczeń życiowych, przedstawionych na kartach. Karty powiązane są z żywiołami.
W Małych Arkanach, w każdym kolorze znajdziemy po 14 kart: Asa, Dziesiątkę, Dziewiątkę, Ósemkę, Siódemkę, Szóstkę, Piątkę, Czwórkę, Trójkę, Dwójkę, Króla, Królową, Rycerza i Giermka. Na każdej widnieje konkretna postać, sytuacja lub przedmioty związane z tematyką karty.
Wielkie Arkana to 22 szczególne karty z wyjątkowymi postaciami, zjawiskami, ciałami niebieskimi i pojęciami abstrakcyjnymi, które mają przypisane znaczenie we wróżbiarstwie.
Głupiec
Karta ta oznacza przygodę. W starszych taliach utożsamiany z włóczęgą czy żebrakiem. Czasami ma na sobie kapelusz błazna, nosi przeciętne, ubrania i skromny tobołek. We wróżbach oznacza spontaniczność i entuzjazm. Głupca cechuje żywioł powietrza.
Mag
Przeciwieństwo Głupca. Oznacza ukazanie. Wiąże się z planetą Merkury. To postać ukazywana w ogrodzie, wraz ze stolikiem, czasem ma na głowie znak nieskończoności. Wskazuje na zamiłowanie do sztuki, twórczość, wolę działania.
Papieżyca
Ta ubrana zwykle w niebieskie szaty postać bywa też uznawana za kapłankę. Ukazywana w towarzystwie księżyca, z diademem we włosach. Symbolizuje dziewictwo, wrażliwość, a także miłość.
Cesarzowa
Cesarzowa często, podobnie jak Papieżyca, ukazywana jest na tronie, w koronie z gwiazd i z berłem w dłoni. Oznacza piękno, delikatność i hojność oraz wrażliwość na biedę drugiego.
Cesarz
Kolejna władcza postać w talii kart, ozdobiona symbolem barana. W dłoniach dzierży berło (symbol Anch) i globus – obywa wskazują na władzę nad światem. Jej znaczenie to władza, sukcesy. Wskazuje na posiadanie autorytetu.
Papież
Papieża przedstawia się najczęściej w geście błogosławieństwa – z prawą dłonią w górze. W prawej dłoni trzyma charakterystyczny krzyż papieski. Karta symbolizuje pobożność i autorytet oraz konserwatywne podejście do życia.
Kochankowie
Na kartach ukazywani są zwykle jako dwójka nagich ludzi w towarzystwie anioła lub Kupidyna. Na rysunku zebrani stoją na tle drzewa życia. Ich nagość wskazuje na prawdę. Karta Kochanków oznacza miłość, czasem tę niespodziewaną.
Rydwan
Najczęściej przedstawiany jako zaprzęg konny lub dwóch sfinksów z jednym woźnicą, zwykle w hełmie lub koronie. Nad głową często ma gwiaździste niebo, a w dłoniach jeden z symboli mocy – berło, miecz itd. Rydwan oznacza dążenie do celu i osiągniecie go z sukcesem.
Sprawiedliwość
Sprawiedliwość to zazwyczaj kobieta w długiej szacie, trzymająca wagę i mieć. Czasami utożsamia się ją z boginią Temidą – symbolem prawa. Karta oznacza pomyślne rozwiązanie spornej kwestii.
Eremita
Na tej karcie zwykle można dostrzec starca z laską i latarnią zdobioną sześcioramienną gwiazdą (Lampą Prawdy). W oddali widać góry i pole. Starzec to symbol mądrości, życiowego doświadczenia.
Koło fortuny
Na tym obrazie najczęściej spotkamy koło w towarzystwie sfinksa. Ma kole mogą się znajdować symbole alchemiczne czterech żywiołów. Często w rogach karty z kołem fortuny umieszcza się zwierzęce symbole Czterech Ewangelistów. Ta karta wskazuje na los, przeznaczenie i szczęście.
Siła
Na tej karcie znajduje się wizerunek kobiety z lwem. Czasem kobieta może nawet rozwierać szczęki zwierzęcia, co ma wskazywać siłę i energię, moc, na którą wskazuje karta.
Wisielec
Na tej karcie przedstawiony jest mężczyzna wiszący w charakterystyczny sposób – głową w dół za lewą nogę. Jego ręce są skrzyżowane za plecami. Wisi zwykle na drzewie. Nie widać, aby cierpiał, jego twarz jest neutralna, stąd też znaczenie karty – spokój, a wręcz obojętność i zastój, rozmyślanie.
Śmierć
Śmierć przyjmuje to postać szkieletu na białym koniu, zakutego w rycerską zbroję. Towarzyszą jej umierający – przedstawiciele każdej klasy społecznej. Śmierć dzierży sztandar z białym kwiatem. Co ciekawe, karta nie oznacza dosłownie śmierci, a jedynie zmianę etapu w życiu człowieka, a także odrodzenie.
Umiarkowanie
Symbolem umiarkowania jest skrzydlata postać kobieca lub anioł, przelewająca wodę z jednego pucharu do drugiego. Wyobrażenie to wcześniej miało oddawać umiarkowanie jako jedną z cnót kardynalskich. Oznacza przywiązanie, a także rozsądek, skromność i powściągliwość.
Diabeł
Karta Diabła przedstawia zwykle postać szatana, czasami z pazurami harpii zamiast stóp. Nawiązuje do Bafometa, głowy kozła, będącej symbolem satanistycznym. Towarzyszą mu dwa demony w ludzkiej postaci (kobiety i mężczyzny). Znaczenie Diabła to zło – utożsamiane ze wszystkim, co niesie smutek – przemocą, agresją, krzywdą.
Wieża
Wizerunek Wieży to zwykle rysunek budowli lub drzewa, uderzanych piorunem. Czasem u góry wieży można spotkać płomienie, otwierające się czeluście piekła i spadających w dół z językami ognia ludzi. Karta symbolizuje chorobę, problem, nieszczęście, borykanie się z utratą czegoś.
Gwiazda
W tarocie Gwiazdę symbolizuje naga młoda kobieta, wylewająca wodę do rzeki i na ziemię. Nad jej głową świecą gwiazdy, choć niebo wydaje się jasne. Karta oznacza dojrzewanie, a także rozwój i niewinność.
Księżyc
Księżyc, widniejący na karcie, cechuje się ludzką twarzą. Można spotkać go w towarzystwie wyjących psów lub wilków. W zależności od talii na tej karcie może też pojawić się przędąca kobieta. Symbolizuje przede wszystkim kłamstwo, nieporozumienie.
Słońce
Na pierwszy plan na karcie wysuwa się słońce, natomiast postacie pod nim różnią się w zależności od karty. Mogą to być bawiące się nagie dzieci, para młodych ludzi lub dziecko jeżdżące na białym koniu. Karta ta symbolizuje szczęście, dobroć i przyjaźń.
Sąd Ostateczny
Karta ta przedstawia grupę ludzi wstających z grobu i wpatrujących się w anioła z trąbką. Sąd Ostateczny symbolizuje zmiany, ale też uzdrowienie, rozwiązanie problemów.
Świat
Ta karcie Świata znajdziemy nagą, unoszącą się w przestrzeni kobietę. Jest ona otoczona zielonym wieńcem i różnymi postaciami, najczęściej symbolami Ewangelistów. Karta ta oznacza radość i pomyślność, poczucie szczęścia.
Znaki wiedźmińskie były prostymi formułami magicznymi, używanymi przez wiedźminów (pochodzących ze świata fantasy wojowników) w walce. Aby je wykonać, wymagany jest jedynie gest, bez formuły słownej, stąd określenie „znaki”. Używać ich mógł każdy, kto posiadał choć minimum zdolności magicznych.
Jak wyglądają i co oznaczają znaki wiedźmińskie?
Znak Aard
Znak Aard, źródło: Wiedźmin Wiki
Etymologiczne pochodzenie nazwy znaku wywodzi się ze Starszej Mowy, od określeni „ard”, które oznaczało „najwyższy”, „górny”. Znak należy do typu zaklęć telekinetycznych, czyli polegających na posłaniu energii w konkretnym kierunku np. przeciwnika czy przeszkody. Bazuje na żywiole powietrza. Im silniejszy jest rzucający zaklęcie, tym bardziej efektywne ono będzie. Graficznie znak Aard przypomina trójkąt i majuskułę litery „A”, z dodatkową dolną poprzeczką.
Znak Igni
Znak Igni, źródło: Wiedźmin Wiki
Znak ten pozwala na wytworzenie ognia w formie małej wiązki płomieni. Znak używany jest nie tylko w walce, ale w codziennych czynnościach: do rozpalenia ognisk, lutowania garnków lub przepalania więzów. Graficzna forma to niedokończony, otwarty trójkąt, zwykle czerwony (żywioł ognia).
Znak Quen
Znak Quen, źródło: Wiedźmin Wiki
Znak powodujący wokół rzucającego magiczną barierę ochronną. Ma ona moc odbijania mniejszych pocisków, takich jak kamienie, a także fal dźwiękowych. Pozwala na ochronę także przed innymi zaklęciami. Niestety może być pokonana przez rzucanie cięższych, większych obiektów. W formie graficznej przypomina znak Aard – symbol jest odwrócony dolną poprzeczką do góry.
Znak Aksji
Znak Aksji, źródło: Wiedźmin Wiki
Używany do poskramiania zwierząt, które zachowują się niebezpiecznie dla otoczenia, np. wierzgający koń. Za jego pomocą można wpływać także na siebie, aby się uspokoić, robił tak Geralt z Riwii. Możliwe, że był to pewnego rodzaju czar hipnotyzujący. Wyglądem przypomina znak Igni, odwrócony dołem do góry, ale w kolorze żółtawym.
Znak Yrden
Znak Yrden, źródło: Wiedźmin Wiki
Jest to znak zabezpieczający drzwi, rygle itd. przed otwarciem. Wywołuje on magiczny strach i nie pozwala na wykonanie zamierzonych ruchów u przeciwnika. W grach komputerowych pełni rolę pułapki. Graficznie przypomina nieco klepsydrę – to dwa trójkąty złączone w pionie wierzchołkami.
Znak Heliotropu
Znak Heliotropu, źródło: Wiedźmin Wiki
Gdy rzuci się go w odpowiednim momencie, amortyzuje siłę uderzeń o twardą powierzchnię, a także chroni przed zaklęciami czy lżejszymi atakami przeciwników. W czasie rzucania zaklęcia ręce rzucającego muszą być skrzyżowane przegubami. W formie graficznej wygląda jak dwa trójkąty równoramienne w kolorze białym złączone podstawą.
Znak Somne
Znak Somne wywołuje senność u osoby, na którą zostaje rzucony. Aby zadziałał, należy ułożyć odpowiednio palce i dotknąć nimi osobę, którą chcemy uśpić. Nie ma wyobrażenia graficznego.
Alt-kody to znaki kodowe charakterystyczne dla języka klawiatury. Różnią się w zależności od systemu operacyjnego danego komputera. Są one dostępne po wciśnięciu klawisza Alt oraz konkretnego kodu cyfrowego na klawiaturze numerycznej.
Jak wyglądają Alt-kody?
Alt-kody to kombinacja cyfr, które należy wcisnąć jednocześnie z klawiszem Alt, aby otrzymać konkretny symbol. Do znaków wywoływanych Alt-kodami należą m.in. strzałki, nuty, symbole z kart, kształty, poszczególne litery z różnych alfabetów, znaki matematyczne: symbole działań, cyfry, symbole walut, nawiasy, litery greckie.
Podstawowe alt-kody
Gdzie stosuje się Alt-kody?
Alt-kody używane są, aby stworzyć dane symbole w trakcie pisania w komputerowych edytorach tekstu.
Oznaczenia spawów to specjalne rysunki techniczne, które w umowny sposób pokazują spoiny – złącza spawane. Tworzone są w taki sposób, by przypominać swoim wyglądem spaw, który ma być wykonany.
Jak wyglądają oznaczenia spawów?
Rodzaje spoin:
Spoiny
Na rysunku znajdziemy kolejno: spoinę I, spoinę V, spoinę 1/2 V, spoinę Y, spoinę 1/2 Y, spoinę w kształcie U, spoinę o stromych brzegach, spoinę graniową, spoinę punktową, spoinę pachwinową, spoinę w formie X, spoinę w formie K, spoinę w formie 2Y, spoinę dwustronną 1/2 Y, spoinę 2 U, spoinę V z podpoiną, spoinę pachwinową podwójną.
Spoina brzeżna z krawędziami podwiniętymi, przetopionymi całkowicie – jej znak umowny wygląda jak dwie linie pionowe, równoległe do siebie, łukowato wygięte na zewnątrz na dole.
Spoina brzeżna z krawędziami podwiniętymi, przetopionymi częściowo i spoina grzbietowa – oznaczane są trzema równoległymi liniami pionowymi.
Spawy oznaczane przyjmujące kształty liter czyli spoiny doczołowe:
Spoina typu I – znak ten tworzą dwie równoległe linie pionowe.
Spoina typu V – oznaczana literą "V".
Spoina typu ½ V – znak ten przyjmuje formę lewej połowy litery "V".
Spoina typu Y – oznacza literą "Y".
Spoina typu ½ Y – znak ten wygląda jak lewa połowa litery "Y".
Spoina typu U – wygląda jak dolna część półokręgu, połączona z pionową linią umieszczoną pośrodku.
Spoina typu V o stromych brzegach – to znak w formie dwóch skośnych linii połączonych z poziomą kreską.
Spoinę graniową (podpoinę) – jest wykonana pod łączonymi płaszczyznami.
Spoina bezotworowa punktowa – ma formę punktu.
Spoina pachwinowa – umieszczana w złączeniu pomiędzy stykającymi się pod kątem prostym elementami.
Spoina w formie X – przyjmuje formę litery "X", jest wykonywana na skos.
Spoina w formie K – przyjmuje kształt litery "K".
Spoina w formie 2 Y – wyglądem przypomina dwie litery "Y" złączone podstawami.
Spoina dwustronna w formie 1/2 Y – spoina przyjmuje formę połowy dwóch liter "Y" połączonych ze sobą podstawami.
Spoina 2 U – spoina przyjmuje formę dwóch liter "U" złączonych wobec siebie dołem.
Spoina V z podpoiną – spoina w formie "V", pod którą występuje dodatkowe spojenie.
Spoina pachwinowa podwójna – łączenie jest umieszczone z dwóch stron na stykających się powierzchniach.
Instalacja elektryczna to podstawowa w każdym budynku sieć. Może pełnić ona różne funkcje i być mniej lub bardziej rozbudowana, podstawowe elementy pozostają jednak takie same. Aby podłączyć i zrozumieć daną instalację elektryczną należy umieć przeczytać pewne oznaczenia elektryczne. Ta wiedza jest niezbędna do poprawnego rozumienia schematu elektrycznego. Podstawowe symbole elektryczne są dostępne dla każdego użytkownika sieci, nie tylko dla specjalistów. Można je spotkać przede wszystkich na planach służących do rozrysowania instalacji podczas budowy domu lub innej nieruchomości.
Jak wyglądają oznaczenia elektryczne?
Oznaczenia elektryczne to symbole wszystkich elementów instalacji, które są niezbędne, aby płynął nią prąd i by była ona bezpieczna dla użytkowników. Przedstawione poniżej symbole są obecne na większości schematów elektrycznych.
Podstawowe symbole elektryczne
Na rysunku zostały przedstawione kolejno: symbol żarówki, przewód elektryczny (doprowadzający prąd), skrzyżowanie przewodów, połączenie przewodów, puszka, uziemienie, bezpiecznik, instrument pomiarowy, dzwonek, licznik energii, wpust oświetleniowy, łącznik jednobiegunowy (z jedną wypustką), łącznik trójbiegunowy (z trzema wypustkami), łącznik szeregowy, łącznik schodowy, łącznik krzyżowy, przycisk łączeniowy, gniazdo wtyczkowe pojedyncze (gniazdko), gniazdo wtyczkowe podwójne ze stykami ochronnymi, gniazdo wtyczkowe antenowe, złącze, wtyk i gniazdo.