Oznaczenia kątów

Czym są oznaczenia kątów?

Kąt to w matematyce płaszczyzna utworzona pomiędzy dwoma półprostymi o wspólnym początku. Półproste to ramiona kąta, a punkt wspólny – wierzchołek kąta. Kąt może przyjmować miarę od 0 do 360 stopni. Kąty ze względu na miarę dzielimy na: półpełne, pełne, proste, ostre, rozwarte, wypukłe, wklęsłe i zerowe. Możemy też dzielić je względu na sposób wyznaczenia przez proste. W tym przypadku wyróżniamy kąty: przyległe, wierzchołkowe, dopełniające, naprzemianległe wewnętrzne i zewnętrzne. Mamy też kąty wpisane na okręgu. Symbole oznaczają konkretne kąty i pozwalają na określenie ich miar zgodnie z matematycznymi twierdzeniami.

Jak wyglądają oznaczenia kątów?

Do oznaczenia samodzielnego kąta w figurze geometrycznej używamy dużych liter alfabetu łacińskiego stosowanych do oznaczenia wierzchołków i czasami ikony przedstawiającej kąt – dwóch ramion i półokrągłej linii odcinającej obszar kąta. Wówczas oznaczenie powinno wyglądać tak:

• pierwsza litera – wierzchołek po prawej stronie kąta,
• druga litera – wierzchołek oznaczanego kąta,
• trzecia litera – wierzchołek po lewej stronie kąta.

W takim przypadku oznaczenie kąta może wyglądać tak: AOB, BCA, ABC itd.

Nieco inaczej sprawa ma się z kątami tworzonymi przez proste, czyli z wymienionymi w pierwszym akapicie kątami przyległymi, wierzchołkowymi itd. Te kąty zwyczajowo oznaczamy literami alfabetu greckiego, najczęściej to minuskuły liter: alfa, beta, gamma i delta. W kątach odpowiadających sobie (według twierdzeń o kątach naprzemianległych i przyległych) używa się tych samych liter alfabetu greckiego i znaku prim z prawej górnej strony litery (czytaj: „prim”). Wówczas całość oznaczenia to np. α ′ (czytaj: „alfa prim”).

Gdzie można spotkać oznaczenia kątów?

Oznaczenia kątów mają zastosowanie przede wszystkim w matematyce, głównie w dziale geometria.