Alfabet rosyjski (cyrylica)

Alfabet rosyjski - ogólne informacje

Zwany inaczej cyrylicą, alfabet rosyjski składa się z 33 liter: 21 spółgłosek, 10 samogłosek i 2 znaków, które nie są wymawiane, a służą do zapisu. Stosuje się go w niektórych byłych państwach Związku Radzieckiego do dziś.

Jego tradycyjna nazwa wywodzi się od dwóch świętych, Cyryla i Metodego, misjonarzy na ziemiach wschodnich, którzy tradycyjnie są uznawani za tych, którzy wprowadzili język słowiański do liturgii. Za autorów alfabetu uznaje się albo świętych, albo któregoś z ich uczniów, m.in. Klimenta Ochrydzkiego lub Konstantyna Presławskiego. Język zapisywano najpierw głagolicą (pierwszy alfabet języka słowiańskiego), a następnie cyrylicą.

Historia alfabetu rosyjskiego

Za najstarszy zapis w tym alfabecie uznaje się dobrudżańską inskrypcję cara Piotra z 943 roku. Cyrylica rozprzestrzeniała się na terenie Rusi od X do XII wieku. Car Piotr Wielki dokonał reformy cyrylicy na początku XVIII wieku, początkowo zapisywano nią jedynie dokumenty państwowe, później dawna wersja pozostała już tylko w cerkwi prawosławnej, jako język liturgiczny. W latach 1708-1711, w trakcie rewolucji językowej, uproszczono sposób pisania, wprowadzając tak zwaną grażdankę - uproszczony alfabet rosyjski stosowany w piśmie. Jego autorem jest Piotr Mohyło. Do dziś to tę formę alfabetu, jeszcze bardziej uproszczoną w 1918 roku, stosuje się w krajach rosyjskojęzycznych.