Alfabet gotycki

Czym jest alfabet gotycki?

Pismo gotyckie należy do rodziny krojów pisma wywodzących się z alfabetu łacińskiego. Jest ona bardzo ozdobne w formie. Zaczęło się kształtować prawdopodobnie w XI wieku we Francji, gdzie w rękopisach spotkano zaostrzającą się majuskułę liter.

Historia pisma gotyckiego

Gotyk zaczęto stosować w XIII wieku, głównie w krajach Europy Zachodniej i Środkowej. Wyparło je w XV wieku tzw. pismo humanistyczne. W Polsce zachowano to pismo w druku do XVII wieku, a w Czechach nawet do XIX. W kręgu kultury niemieckiej używano także nowszej postaci pisma - neogotyckiej. Zrezygnowano z niego na przełomie XVIII i XIX wieku.

Jak wygląda alfabet gotycki?

Istnieje kilka odmian gotyku, różniących się nieco od siebie. Jednak główną ich cechą wspólną jest bardzo ozdobny charakter, czasami wyglądający wręcz jak ornamenty graficzne, a nie pismo, co nierzadko powoduje trudności z przeczytaniem go przez współczesnych.

Główne odmiany alfabetu gotyckiego to:

1) tekstura - najbardziej "kwadratowy" rodzaj pisma; litery stają się kanciaste, ostro wykończone, z widocznymi kątami i załamaniami; najczęściej stosowane w XIV wieku, z uwagi na zwiększone zapotrzebowanie czytelników; pozwalało na szybsze kopiowanie; pism;

2) rotunda - krój pochodzący od minuskuły karolińskiej, charakteryzuje się zaokrąglonymi formami, brakiem łamanych kresek; wywodzi się z Hiszpanii i Włoch;

3) szwabacha - narodowe pismo niemieckie o kształtach zaokrąglonych, uproszczonych; zawierała własne majuskuły niektórych liter; została zachowana aż do czasów współczesnych jako niemiecka kursywa ("Schreibschrift"); jej nazwa pochodzi od miasta Szwabach;

4) fraktura - pismo stosowane głównie w krajach niemieckojęzycznych; dość ozdobne, przypominające nieco teksturę.