Strzelec znak zodiaku - informacje ogólne

Strzelec to dziewiąty astrologiczny znak zodiaku. Strzelec pochodzi z okresu babilońskiego. Zodiakalnymi Strzelcami określa się osoby urodzone między 21-22 listopada a 21-22 grudnia.

Jak wygląda znak zodiaku Strzelec?

Strzelca bardzo często przedstawiano jako centaura strzelające z łuku, czasem posiadał on na głowie turban - postać tę zaczerpnięto z pism orientalnych. Graficznym symbolem tego znaku jest strzała skierowana ukośnie w górę. Posiada ona poprzeczkę w połowie promienia.

Cechy osób urodzonych pod znakiem Strzelca

Zodiakalne Strzelce to osoby bardzo zaangażowane w działania, które podejmują. Uwielbiają wyzwania, są bardzo impulsywne, wesołe i energiczne. Łatwo je nakłonić do wzięcia udziału w różnych przedsięwzięciach. Ryzyko i przygody to ich żywioł.

Lew znak zodiaku - ogólne informacje

Lew to piąty w kolejności astrologiczny znak zodiaku. Przypisywany jest osobom urodzonym pomiędzy 22-23 lipca a 22-23 sierpnia. Za żywioł tego znaku astrologia uznaje ogień, a związana z nim gwiazda to Słońce. Po raz pierwszy pojawił się w Mezopotamii cztery tysiące lat p.n.e. W starożytnym Egipcie wierzono zaś, że lew pilnuje dwóch krańców świata. Postać lwa symbolizuje władzę, sprawiedliwość, niezależność i siłę.

Jak wygląda znak zodiaku Lew?

Symbol graficzny tego znaku zodiaku to wygięta linia, przypominająca nieco oznaczenie paragrafu, zakończona po lewej stronie małym okręgiem. Lwa często oznacza się po prostu wizerunkiem tego zwierzęcia.

Jakie cechy przypisuje się osobom spod znaku Lwa?

Lwy to osoby pracowite, odpowiedzialne i samodzielne w pracy. Bardzo lubią być podziwiane i doceniane. Bywają egoistyczne. Na ogół to jednak otwarte osoby, które mogą okazać się naiwne, przez co łatwo je zranić.

Waga znak zodiaku - informacje ogólne

Waga to siódmy w kolejności astrologiczny znak zodiaku. Zwyczajowo przypisywany urodzonym między 22-23 września a 22-23 października. Żywiołem, z którym wiąże się znak, jest powietrze.

Jak wygląda znak zodiaku Waga?

Graficzną formą znaku jest symbol podobny do znaku Oma - niepełny okrąg, z odchodzącymi od niego dołem dwiema poziomymi liniami oraz równoległą prostą poniżej. Czasami znak przedstawia się jako wagę z dwiema szalami.

Cechy osób spod znaku Wagi

Osoby, które urodziły się pod znakiem Wagi, są podobno spokojne, lubią harmonię, otaczają się sztuką. To ludzie bardzo inteligentni, towarzyscy, lubiący długie dyskusje.

Wodnik znak zodiaku - informacje ogólne

Jest jedenastym znakiem zodiaku w kolejności. Za zodiakalnych Wodników uważa się osoby urodzone pomiędzy 19-20 stycznia a 18-19 lutego. Znak ten należy do grupy związanej z żywiołem powietrza.

Jak wygląda znak zodiaku Wodnik?

Wodnik jest przedstawiany symbolicznie jako dwie równoległe, poziomo ułożone do siebie falowane linie. Czasem można spotkać także wyobrażenie tego znaku jako mężczyzny z dzbanem wody.

Cechy przypisywane zodiakalnym Wodnikom

Osoby urodzone pod tym znakiem mają pociąg do rzeczy nietypowych, oryginalnych rozwiązań. Cechuje je ogromna ciekawość świata, bardzo lubią nowinki techniczne, łatwo je rozumieją i szybko stosują w codziennej pracy. Wodnik nie znosi rutyny. Pragnie zdobywać wiedzę, nie ograniczając się do wybranych dziedzin - interesuje go bowiem niemal wszystko. Ma wiele pomysłów, które nierzadko wciela w życie i odnosi dzięki nim sukces.

Panna znak zodiaku - informacje ogólne

Panny to zwyczajowo osoby urodzone pomiędzy 22-23 sierpnia, a 22-23 września. Szóstemu astrologicznemu znakowi zodiaku przypisuje się związek z żywiołem ziemi. To znak pasywny, kojarzący się z przełomem lata i jesieni, zmianami zachodzącymi w przyrodzie.

Jak wygląda znak zodiaku Panna?

Pannę zwykle przedstawia się symbolicznie jako minuskułę łacińskiej litery m, zakończonej pętlą, przypominającą znak Oma. Czasem występuje przedstawienie wizerunkowe w formie sylwetki kobiecej.

Cechy przypisywane osobom spod znaku Panny

Zodiakalne Panny uznaje się za pracowite, biegłe w nauce języków i kochające literaturę osoby. Bywają mało odporne na krytykę. Często są podatne na poglądy innych osób. Przypisuje się im refleksyjność, a także perfekcjonizm i dążenie do doskonałości.

Czym jest alfabet Braille'a?

To specjalny alfabet stworzony dla osób niewidomych, aby ułatwić im porozumiewanie się. Opracował go Louis Braille, który stracił wzrok w wypadku, będąc dzieckiem. To jeden z pierwszych przykładów technologii asystujących, umożliwiających niepełnosprawnym większą niezależność. W Polsce dostosowaniem alfabetu zajęły się zakonnice Elżbieta Róża Czacka (sama była niewidoma) i Teresa Landy. Przyjęto go oficjalnie w 1934 roku.

Jak wygląda alfabet Braille'a?

Podstawą alfabetu dla niewidomych jest tzw. sześciopunkt, czyli znak tworzący. Jest to sześć kropek, ułożonych po trzy w pionie, równolegle wobec siebie. Lewa strona umownie zawiera punkty numer 1, 2, 3, a prawa 4, 5, 6. Pozwalają one na kombinacje i stworzenie osobnych 63 znaków. Dzięki brajlowi można zapisać wszystko, istnieje notacja muzyczna, matematyczna, fizyczna i chemiczna.

Jak wygląda herb Hiszpanii?

W godle państwowym Hiszpanii widnieją herby czterech średniowiecznych królestw, które zjednoczyły się w walkach przeciwko Maurom. Są to symbole:

1) Kastylii - złoty zamek z niebieskimi oknami na czerwonym tle,

2) Leon - różowy lew w złotej koronie na srebrnym tle,

3) Aragonii - pionowe pasy czerwono-złote,

4) Nawarry - złoty łańcuch na czerwonym tle.

Poniżej w dole całej tarczy herbowej widnieje owoc granatu - symbol Grenady. Po obu stronach całości godła znajdują się dwie kolumny, nawiązujące do Słupów Heraklesa, czyli charakterystycznej skały w Cieśninie Gibraltarskiej. Oznaczają one siłę kraju. Prawą kolumnę wieńczy korona cesarska, lewą - królewska. Na wstędze rozciągającej się na słupach umieszczony został napis "Plus ultra" jako nawiązanie do odkryć Krzysztofa Kolumba. Pośrodku tarczy herbowej widać godło panującej dynastii hiszpańskiej, czyli Burbonów-Andegawenów: to złote lilie na niebieskim tle. Nad całością widnieje korona, symbolizująca monarchię.

Historia godła Hiszpanii

Herb pochodzący z końca XV wieku nieco się różnił od obecnego. Był znacznie bardziej rozbudowany, składał się z wielu mniejszych tarczy herbowych, których ilość i wygląd ewoluowały w czasie. Powtarzały się w nim godła królestw, a całość trzymana była przez czarnego orła, stale górowała na godłem korona.

Około 1530 roku orzeł trzymający tarczę stałe się dwugłowy. Wówczas pojawiły się po raz pierwszy kolumny. Obecne godło nawiązuje do republikańskiego z 1868 roku. W latach późniejszych zmieniał się wygląd konkretnych elementów herbu. Następnie już w XX wieku Generał Franco powrócił do dawnego godła z czasów królewskich. Współczesna wersja została przyjęta w 1981 roku.

Czym jest alfabet gotycki?

Pismo gotyckie należy do rodziny krojów pisma wywodzących się z alfabetu łacińskiego. Jest ona bardzo ozdobne w formie. Zaczęło się kształtować prawdopodobnie w XI wieku we Francji, gdzie w rękopisach spotkano zaostrzającą się majuskułę liter.

Historia pisma gotyckiego

Gotyk zaczęto stosować w XIII wieku, głównie w krajach Europy Zachodniej i Środkowej. Wyparło je w XV wieku tzw. pismo humanistyczne. W Polsce zachowano to pismo w druku do XVII wieku, a w Czechach nawet do XIX. W kręgu kultury niemieckiej używano także nowszej postaci pisma - neogotyckiej. Zrezygnowano z niego na przełomie XVIII i XIX wieku.

Jak wygląda alfabet gotycki?

Istnieje kilka odmian gotyku, różniących się nieco od siebie. Jednak główną ich cechą wspólną jest bardzo ozdobny charakter, czasami wyglądający wręcz jak ornamenty graficzne, a nie pismo, co nierzadko powoduje trudności z przeczytaniem go przez współczesnych.

Główne odmiany alfabetu gotyckiego to:

1) tekstura - najbardziej "kwadratowy" rodzaj pisma; litery stają się kanciaste, ostro wykończone, z widocznymi kątami i załamaniami; najczęściej stosowane w XIV wieku, z uwagi na zwiększone zapotrzebowanie czytelników; pozwalało na szybsze kopiowanie; pism;

2) rotunda - krój pochodzący od minuskuły karolińskiej, charakteryzuje się zaokrąglonymi formami, brakiem łamanych kresek; wywodzi się z Hiszpanii i Włoch;

3) szwabacha - narodowe pismo niemieckie o kształtach zaokrąglonych, uproszczonych; zawierała własne majuskuły niektórych liter; została zachowana aż do czasów współczesnych jako niemiecka kursywa ("Schreibschrift"); jej nazwa pochodzi od miasta Szwabach;

4) fraktura - pismo stosowane głównie w krajach niemieckojęzycznych; dość ozdobne, przypominające nieco teksturę.

Czym jest flet prosty?

Flet prosty, inaczej zwany podłużnym, należy do instrumentów dętych z grupy drewnianych. Takie flety wytwarza się z drewna lub plastiku. Istnieje kilka odmian fletu prostego - sopranowy, altowy, tenorowy, basowy. Flet prosty to instrument w kształcie podłużnej prostej rurki, z jednej strony zakończonej ustnikiem, a z drugiej wylotem. Kluczową funkcję pełni w nim 7 dziurek (ostatnie dwie bywają czasami podwójne).

Jak wyglądają oznaczenia otworów fleta prostego?

Otwory na flecie, przysłonięte w odpowiedni sposób, wydają konkretne dźwięki. Każdy z tych dźwięków ma swoją nazwę - literową. Nuty tez oznaczone są majuskułami liter łacińskiego alfabetu:

• C - gdy zasłonięte jest 7 dziurek
• D - gdy odsłonięte jest jedna dziurka na dole
• E - gdy odsłonięte są dwie dziurki
• F - gdy odsłonięte są trzy dziurki
• G - gdy odsłonięte są cztery dziurki
• A - gdy odsłoniętych jest pięć dziurek
• H - gdy odsłoniętych jest sześć dziurek
• C - gdy odsłoniętych jest pięć dziurek, a zasłonięte są tylko pierwsza i trzecia od góry (od strony ustnika).

Jak wygląda herb Irlandii?

W godle państwowym Irlandii widnieje złota harfa na niebieskim tle. Ma ona symbolizować harfę Briana Śmiałego, świętego Kościoła Katolickiego i króla Irlandii, żyjącego na przełomie X i XI wieku.

Historia herbu Irlandii

Pierwsze pojawienie się harfy jako symbolu Irlandii odnotowano w XII wieku, na angielskich monetach, bitych dla Zielonej Wyspy. W XVI wieku po raz pierwszy Henryk VIII użył harfy jako godła w wielopolowym herbie Anglii. Obecny herb obowiązuje od 1945 roku.

Harfa znajduje się dziś także na rewersie euro w Irlandii. Innym symbolem tego państwa jest Shamrock, czyli trójlistna koniczyna - to drugie godło, może oficjalnie zastępować herb, ale przy mniej istotnych sprawach.